άγγελος — I Τη λέξη αυτή χρησιμοποίησαν οι Εβδομήκοντα, οι μεταφραστές της Παλαιάς Διαθήκης, για vα αποδώσουν την εβραϊκή λέξη μαλ ακ που σημαίνει αγγελιαφόρος, υπηρέτης. Σύμφωνα με την Αγία Γραφή, οι α. είναι «αι στρατιαί», η αυλή του Θεού, όντα… … Dictionary of Greek
δαδούχος — ο (Α δᾳδοῡχος) 1. αυτός που κρατά δάδα, ο λαμπαδηφόρος 2. εκείνος που φωτίζει, καθοδηγεί τους άλλους («δᾳδοῡχοι τῆς σοφίας») αρχ. 1. ιερατικό αξίωμα τών Ελευσίνιων Μυστηρίων 2. ως επίθ. (για τον ήλιο) φωτοδότης. [ΕΤΥΜΟΛ. < δας (δαδός) + ούχος… … Dictionary of Greek
ηγεμονικός — ή, ό (AM ἡγεμονικός, ή, όν) 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται σε ηγεμόνα ή σε βασιλιά ή σε αυτοκράτορα («ηγεμονικοί τρόποι») 2. ο ικανός να ηγεμονεύει, να κυβερνά, να διοικεί («ἡγεμονικός τὴν φύσιν», Πλάτ.) 3. αυτός που έχει την κλίση ή την τάση… … Dictionary of Greek
καθοδηγητής — ο [καθοδηγώ] αυτός που καθοδηγεί, οδηγητής, ηγέτης («πολιτικός καθοδηγητής») … Dictionary of Greek
κατήχηση — Στοιχειώδης διδασκαλία του δόγματος της χριστιανικής πίστης. Αρχικά, η κ. απευθυνόταν προς τους ενηλίκους που επρόκειτο να βαπτιστούν· σήμερα απευθύνεται κυρίως στα παιδιά (κατηχητικά σχολεία). K. ονομάζεται και το σχετικό βιβλίο που… … Dictionary of Greek
μακέτα — η αναπαράσταση σε μικρογραφία μιας κατασκευής με σκοπό την πληρέστερη μελέτη της ή για επίδειξη 2. γραπτό προσχέδιο ενός έργου, σχεδίασμα που χρησιμεύει στο να καθοδηγεί τον δημιουργό του ως πρότυπο στην εκτέλεση 3. (γραφ. τέχν.) έγχρωμο πρότυπο … Dictionary of Greek
με — (I) και μέ (συντετμημένος τύπος τού εμέ, αιτ. τού εγώ) όταν προτάσσεται τού ρήματος συνήθως διατηρεί τον τόνο του και χρησιμοποιείται ως μη εγκλιτική λέξη, ενώ όταν επιτάσσεται σχεδόν πάντοτε παραμένει άτονο και είναι εγκλιτική λέξη (α. «μέ… … Dictionary of Greek
μεταγωγητικός — μεταγωγητικός, ή, όν (Μ) κατάλληλος στο να καθοδηγεί κάποιον («ἑρμηνεία... εἰς σωτηρίαν μεταγωγητική», Μ. Βασ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < μεταγωγή κατά τα επίθ. σε ητικός μέσω ενός αμάρτυρου *μεταγωγητός] … Dictionary of Greek
οδηγητής — ο, θηλ. οδηγήτρια και οδηγήτρα (ΑΜ ὁδηγητήρ, ῆρος) αυτός που οδηγεί, οδηγός / νεοελλ. 1. ο καθοδηγητής, ο ηγέτης 2. το θηλ. η οδηγήτρια α) σταθερή γραμμή ή καμπύλη η οποία χρησιμεύει ως οδηγός για την περιγραφή καμπύλης ή επιφάνειας β) τεχνολ. ο… … Dictionary of Greek
ορθοτόμος — (I) ο (ΑΜ ὀρθοτόμος ον) 1. αυτός που τέμνει σε ευθεία γραμμή 2. μτφ. αυτός που καθοδηγεί σωστά, αυτός που διδάσκει τα ορθά δόγματα. επίρρ... ὀρθοτόμως (Μ) κατά την ορθή κατεύθυνση. [ΕΤΥΜΟΛ. < ορθ(ο) * + τόμος (< τέμνω), πρβλ. καινο τόμος].… … Dictionary of Greek